ΟΙ ΘΕΑΤΕΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΥΝ ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ || ΕΞΟΔΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΟΜΑΔΑ 33 || ΜΑΙΟΣ 2013

Οι θεατές καταγράφουν τις εντυπώσεις τους από την παράσταση Εξοδος Κινδύνου της Ομάδας 33 στο Θέατρο 104. Διαβάστε αποσπάσματα από σχόλια των θεατών όπως τα κατέγραψαν είτε στο Facebook είτε στη στήλη Κριτικές του Κοινού του Αθηνοράματος και στείλτε μας και τα δικά σας σχόλια για να τα δημοσιεύσουμε...

ΕΞΟΔΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ || ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΑΡΕ

Η Ομάδα 33 μετά την τελευταία παράσταση της Εξόδου κινδύνου την Πέμπτη 30 Μαίου 2013 στην αυλή του Θεάτρου 104

Οι ηθοποιοί της παράστασης Εξοδος Κινδύνου: Μαρία Δερεμπέ, Φαίδρα Χατζηκωσταντή, Δέσποινα Μαλλή 

ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ

Διαβάστε το αποχαιρετιστήριο μήνυμα της Ομάδας 33 πριν την τελευταία παράσταση της Εξόδου Κινδύνου 2013

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΜΑΔΑΣ 33 || ΜΑΙΟΣ 2013

Η Ομάδα 33 μιλάει με τον Κ. Κουρουτσαβούρη ένα χρόνο μετά την πρώτη παράσταση της Εξόδου Κινδύνου. Διαβάστε για τις προκλήσεις που αντιμετώπισε η Ομάδα 33 ανεβάζοντας την παράσταση Εξοδος Κινδύνου, τη γοητεία της παραστάσης, το κουκλοθέατρο στην Ελλάδα σήμερα, καθώς και την εμπειρία της επεξεργασίας μιας παράστασης ένα χρόνο μετά και σε έναν διαφορετικό χώρο....

H Ευρώπη Θωμοπούλου, Μαρία Δερεμπέ, Φαίδρα Χατζηκωσταντή και Δέσποινα Μαλλή μιλούν για  την Έξοδο Κινδύνου που παρουσιάζεται για δεύτερη χρονιά και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων μέχρι το τέλος του μήνα στην Κεντρική Σκηνή του θεάτρου 104 στο Γκάζι.

Ολόκληρη η συνέντευξη είναι διαθέσιμη εδώ

ΕΥΡΩΠΗ ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΥ | ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ LIFO

Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΟΥ 
Ευρώπη Θωμοπούλου, Σκηνοθέτις  
Συνέντευξη στον Δημήτρη Κυριαζή, Εφημερίδα LIFO 

H Ευρώπη Θωμοπούλου που σκηνοθετεί την παράσταση «Έξοδος Κινδύνου» της Ομάδας 33, μιλάει στον Δημήτρη Κυριαζή για τη γειτονιά όπου μεγάλωσε και την Αθήνα που αγάπησε...  

• Μένω σε μια γειτονιά στη Νέα Κηφισιά, όπου οι δρόμοι έχουν ονόματα ποιητών και του αγαπημένου μου συγγραφέα, την άνοιξη μπορείς να μυρίσεις τα δέντρα που ανθίζουν, τα βράδια του καλοκαιριού ακούς τη βοή της Εθνικής Οδού και τον χειμώνα έχεις καλές πιθανότητες να παίξεις χιονοπόλεμο. Είναι η ίδια γειτονιά όπου έζησαν ο παππούς και η γιαγιά μου και μεγάλωσαν τέσσερα παιδιά σε ένα μικροσκοπικό σπίτι με μεγάλη, χωμάτινη αυλή. Τώρα η γειτονιά μου έχει μεγάλα, πολυτελή σπίτια, με μικρές αυλές και γκαζόν...   
• Περπατάω συχνά μέχρι την πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου, γνωστή ως «το πάρκο με τις πάπιες», και αναζητάω –μάταια– τη λίμνη και τις πάπιες που υπήρχαν εδώ κάποτε. Η παιδική χαρά, ωστόσο, είναι μεγάλη και το πάρκο είναι γεμάτο πιτσιρίκια ακόμα. Πλέον πάμε εκεί με την καλύτερή μου φίλη και την κόρη της Κατερίνα, εκείνη παίζει στην παιδική χαρά κι εμείς τα λέμε. 

• Πριν από 20 χρόνια η γειτονιά μου ήταν πλημμυρισμένη με παιδιά. Παίζαμε από νωρίς ως το βράδυ αργά στη Σεφέρη κι ύστερα καθόμασταν στο πεζοδρόμιο με πληγωμένα γόνατα. Τα καλοκαίρια μπουκάραμε στο σπίτι της κ. Μαίρης που άφηνε το κλειδί πάνω στην πόρτα κι ανοίγαμε το ψυγείο της για να πιούμε κρύο νερό. Εκείνη γέμιζε τα μπουκάλια για να φθάσουν για όλους και δεν παραπονιόταν ποτέ. Σήμερα τα παιδιά της γειτονιάς παίζουν στην αυλή τους το καθένα και οι μανάδες φωνάζουν «ησυχία, να μην ενοχλήσουμε τους γείτονες».   

• Στην οδό Όθωνος η Ηλιοστάλα προσφέρει παραδοσιακά και βιολογικά προϊόντα, έχει ψωμί, μέλι, καρπούς και τα αγαπημένα μας κρητικά τυριά. Ο Κώστας κερνάει πάντα ένα ποτηράκι ρακί κι ένα παξιμάδι «για τον δρόμο» κι εγώ τις περισσότερες φορές ενδίδω.   

• Κοντά στην οδό Τατοΐου βρίσκεται η Οικία της Πηνελόπης Δέλτα. Κάθε φορά που περνώ από μπροστά της σκέφτομαι την ταινία του 1961 Συνοικία το Όνειρο. Από το πορτάκι στην πέτρινη περίφραξη επί της Οδού Εμμανουήλ Μπενάκη μπαίνουν ο Ρίκος (Αλέκος Αλεξανδράκης) με τον Μάνο Κατράκη για το μεγάλο κόλπο. Χαμογελώ καθώς θυμάμαι τη σκηνή της τελικής απόφασης μέσα στο σπίτι της μοναχικής πλούσιας γριάς και σχεδόν ανεπαίσθητα ψιθυρίζω τους στίχους του Τάσου Λειβαδίτη με τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη.  

• Τη βίλα Καζούλη τη γνώρισα στα νιάτα μου ως ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο και μου ασκούσε πάντοτε μια παράξενη γοητεία, ίσως εξαιτίας των απρόσμενων ανατροπών της ιστορίας (της). Πώς θα μπορούσε να φανταστεί ο εύπορος έμπορος Νικόλαος Καζούλης στα 1900 τι θα επακολουθούσε, όταν σχεδίαζε μια καλοκαιρινή κατοικία στην τότε εξοχική Κηφισιά; Στη γερμανική Κατοχή η Βίλα Καζούλη έγινε φρουραρχείο και χώρος βασανιστηρίων των Ες Ες, μετά την απελευθέρωση στέγασε τον ΕΛΑΣ, το 1949 έγινε νοσοκομείο και μετά τους σεισμούς του 1953 κέντρο φιλοξενίας των σεισμοπαθών από Κεφαλονιά και Ζάκυνθο...   
• Η γειτονιά μου έχει το άρωμα των παιδικών μου χρόνων και τις μελωδίες από τις κεφαλονίτικες καντάδες που τραγουδούσε τα απογεύματα ο παππούς Νίκος στην αυλή, πίνοντας τον ελληνικό του και κάνοντας το μισό τσιγάρο που του επέτρεπε η γιαγιά. 

[Full interview by Evropi Thomopoulou available also on the Newspaper Lifo online edition ]