 |
| Η Συνέντευξη της Ομάδας 33 στο Εντός Φύλου της Εφημεριδας Αυγή Omada 33's interview for the Newspaper Avgi |
Η ομάδα 33 (Φαίδρα Χατζηκωσταντή, Μαρία Δερεμπέ, Δέσποινα Μαλλή και Ευρώπη Θωμοπούλου) μίλησε στην Αλίκη Κοσυφολόγου από το Εντός Φύλου της εφημερίδας Αυγή για όλα εκείνα που μας απασχολούν σήμερα και οδήγησαν στην παράσταση Εξοδος Κινδύνου.
Ολοκληρη η συνέντευξη της Ομάδας 33, στα παρακάτω links:
- Έξοδος Κινδύνου - Ομάδα 33: Προσωπικές ιστορίες μέσα από τις διηγήσεις αγαπημένων θεατρικών προσώπων
Η Ομάδα 33 (Μαρία Δερέμπε, Ευρώπη Θωμοπούλου, Βαγγέλης Λάτος, Δέσποινα Μάλλη, Φαίδρα Χατζηκωσταντή) αφηγείται τη δική της ιστορία μέσα από αγαπημένα θεατρικά πρόσωπα. Η Νόρα από « Το Κουκλόσπιτο του Ίψεν», «η Εβραία του Μπρεχτ» και «οι Τρεις Αδερφές του Τσέχωφ» αφηγούνται «τις ιστορίες εκείνων που στάθηκαν μπροστά στην Έξοδο Κινδύνου με τη σιγουριά της απελπισίας ή την ελπίδα της σωτηρίας». Πρόκειται για ιστορίες του σήμερα που αναμετριούνται με όλα εκείνα που διώχνουν ή μας κρατούν, ιστορίες που μας φέρνουν μπροστά στην Έξοδο Κινδύνου με τη σιγουριά της απελπισίας ή την ελπίδα της σωτηρίας. Η «Έξοδος Κινδύνου» είναι μια συλλογική προσπάθεια που υπερβαίνει τα εμπόδια που θέτει η κοινωνική κρίση στους καλλιτέχνες και στους δημιουργικούς ανθρώπους στο σύνολό τους σήμερα. Παράλληλα, η ίδια η σύνθεση της Ομάδας 33 επιτρέπει τη γυναικεία ματιά στην υλική αποτύπωση των συνεπειών της κρίσης στο κοινωνικό, ηθικό και ψυχολογικό επίπεδο.
Σκηνοθεσία - δραματουργική επεξεργασία: Ευρώπη Θωμοπούλου.
Παίζουν: Μαρία Δερέμπε, Φαίδρα Χατζηκωσταντή.
Κουκλοπαίκτρια: Δέσποινα Μάλλη.
Μουσική επιμέλεια: Βαγγέλης Λάτος
* Πριν αρχίσουμε να μιλάμε για τις ιστορίες που μας αφηγείστε μέσα από το έργο, αν θέλετε να μας αφηγηθείτε την ιστορία της ομάδας: με ποια αφορμή βρεθήκατε ως ομάδα και ποιες είναι οι προσδοκίες σας από αυτή τη συνάντηση;
Μαρία Δερέμπε: Υπό μία έννοια βρεθήκαμε με αφορμή μια δική μου πρόταση. Σκεφτόμουν ότι είχε έρθει ο καιρός να κάνω κάτι δικό μου κι έτσι πρότεινα στην Ευρώπη, που είναι φίλη, να συνεργαστούμε. Η Ευρώπη, με τη σειρά της, σκέφτηκε τη Φαίδρα, που επίσης είναι φίλη, και μετά από λίγο προέκυψε και η Δέσποινα, που επίσης είναι φίλη.
Ευρώπη Θωμοπούλου: Η συνεργασία προέκυψε ως φυσική συνέχεια. Γνωριζόμαστε δέκα περίπου χρόνια, καθώς φοιτήσαμε παρέα στη σχολή, μάλιστα με τη Φαίδρα είχαμε ξανασυνεργαστεί στο παρελθόν σε δύο παραστάσεις. Υπήρξε λοιπόν η ιδέα για το έργο που θέλουμε να κάνουμε. Στην πορεία αναζητήσαμε και μία κουκλοπαίκτρια κι έτσι βρήκαμε τη Δέσποινα και αρχίσαμε να δουλεύουμε πριν από δύο μήνες.
* «Έξοδος κινδύνου» είναι ο τίτλος που διαλέξατε για να ονομάσετε το έργο σας και, σύμφωνα με την περιγραφή που μας δίνετε, «αγαπημένα θεατρικά πρόσωπα θα αφηγηθούν τις ιστορίες εκείνων που στάθηκαν μπροστά στην Έξοδο Κινδύνου με τη σιγουριά της απελπισίας ή την ελπίδα της σωτηρίας». Ποια ήταν, λοιπόν, η αφορμή που σας ενέπνευσε για να φτιάξετε αυτό το έργο; Ποια είναι τα "αγαπημένα θεατρικά πρόσωπα" και ποιος ο ρόλος τους στο έργο;
Φαίδρα Χατζηκωσταντή: Πρώτα απ' όλα, το έργο έχει να κάνει με τη συγκυρία που ζούμε σήμερα και κυρίως με το δίλημμα «να μείνουμε ή να φύγουμε», όπως αυτό εκφράζεται στο κοινωνικό και στο πολιτικό επίπεδο. Βέβαια, στη συνέχεια, αυτός ο αναστοχασμός πήρε και μία άλλη μορφή, δηλαδή διλήμματα με πιο προσωπικό χαρακτήρα: να μείνω ή να φύγω από μία χώρα, από μία σχέση κ.ο.κ. Τα θεατρικά πρόσωπα είναι η «Εβραία» του Μπρεχτ, πρόσωπα από «Το κουκλόσπιτο» του Ίψεν και «Οι τρεις αδερφές» του Τσέχωφ.
* Οι ιστορίες που αφηγείστε είναι πραγματικές ιστορίες, ιστορίες που έχετε αντλήσει από την επικαιρότητα ή με αφορμή τα γεγονότα της επικαιρότητας και τα ερεθίσματα από τη συγκυρία έχετε συνθέσει τις δικές σας ιστορίες;
Ευρώπη Θωμοπούλου: Ουσιαστικά διασκευάσαμε τρία θεατρικά έργα, ενώ αντλούμε και από κάποια άλλα κείμενα που γράφτηκαν με αφορμή τη συγκυρία. Σε πολλές στιγμές του έργου υπάρχουν στοιχεία που έχουν να κάνουν με πραγματικά γεγονότα. Δηλαδή, για παράδειγμα, το φαινόμενο των αυτοκτονιών μέσα σ' αυτή τη συγκυρία μάς ενδιαφέρει πάρα πολύ, ως μια πλευρά του διλήμματος «μένω ή φεύγω», και, ακόμη κι αν δεν μεταφέρονται αυτούσιες ανάλογες ιστορίες, η αίσθηση που αφήνουν αποτυπώνεται πολύ έντονα μέσα στο έργο.
* Στο έργο που μας παρουσιάζετε υπάρχει σύνθεση ειδών, δηλαδή το συμβατικό θέατρο με το κουκλοθέατρο. Πώς αποφασίσατε να δοκιμάσετε κάτι τέτοιο;
Δέσποινα Μάλλη: Πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικές μορφές τέχνης, τις οποίες επανειλημμένως έχουν επιχειρήσει να συνδυάσουν αρκετοί καλλιτέχνες. Υπάρχει μία ενεργή συμμετοχή της κούκλας στην παράσταση. Δηλαδή υπάρχει μία διαδραστική σχέση με τις τρεις ιστορίες που αφηγείται ουσιαστικά η κούκλα. Είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι που έρχονται και συναντιούνται στο συγκεκριμένο έργο, ακριβώς γιατί και η ίδια η κούκλα συμβολίζει πλευρές ζητημάτων που θίγονται μέσα στο έργο και παίρνει ζωή στο συγκεκριμένο έργο γι' αυτόν τον λόγο.
* Είστε τέσσερις γυναίκες που συμμετέχετε στην ομάδα -υπάρχει βέβαια και ένας άνδρας, ο Βαγγέλης Λάτος, ο οποίος επιμελείται μουσικά την παράσταση- και έχετε πάρει στις πλάτες το μεγαλύτερο βάρος της δημιουργίας της παράστασης. Το γεγονός ότι η σύνθεση της ομάδας είναι κατά βάση γυναικεία αποτυπώνει μια ιδιαίτερη οπτική πάνω στα πράγματα;
Ευρώπη Θωμοπούλου: Ναι, είναι αλήθεια, είναι πολύ γυναικείο το έργο, όπως επίσης και η σκοπιά της αφήγησης είναι γυναικεία. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό ότι συμμετέχουμε γυναίκες και το γεγονός αυτό σαφώς επηρεάζει καθοριστικά το περιεχόμενο των ιστοριών που αφηγούμαστε και βέβαια και τον τρόπο που τις αφηγούμαστε. Δεν τίθεται αποκλειστικά το γυναικείο ζήτημα μέσα από τις αφηγήσεις, αλλά επίσης παρέχεται μια γυναικεία εκτίμηση σε σχέση με τα όσα συμβαίνουν σήμερα. Όλες οι ηρωίδες που παρουσιάζονται μέσα από τις ιστορίες που αφηγείται η κούκλα έχουν αυτή την αίσθηση του πιο «προσωπικού», της πιο προσωπικής ματιάς πάνω στα πράγματα. Για παράδειγμα, η «Εβραία» του Μπρέχτ είναι μια γυναίκα που εγκαταλείπει το σπίτι της σε μια κρίσιμη κοινωνική και πολιτική συγκυρία και ακριβώς αυτή η φυγή γίνεται αφορμή για να ξεδιπλωθεί η αφήγηση στο έργο.
* Η ενασχόλησή σας με την τέχνη είναι επαγγελματικού επιπέδου, ωστόσο είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα οι περισσότεροι καλλιτέχνες δυσκολεύονται να βιοποριστούν από τα αντίστοιχα καλλιτεχνικά επαγγέλματα και συχνά αναγκάζονται να αναζητούν κι άλλους τρόπους για να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα για την επιβίωση. Επιπλέον, ελλείψει υποδομών και εξαιτίας του μικρού μεγέθους της εγχώριας καλλιτεχνικής δραστηριότητας, οι δυνατότητες για καλλιτεχνική έκφραση και συμμετοχή σε ενδιαφέροντα εγχειρήματα είναι πολύ περιορισμένες. Κόντρα σ' αυτές τις δυσμενείς συνθήκες εσείς βρήκατε μια συλλογική διέξοδο κι έτσι συνεχίζετε να κάνετε αυτό που αγαπάτε. Τελικά η αυτοοργάνωση των καλλιτεχνών ή τέλος πάντων η συμμετοχή σε καλλιτεχνικές συλλογικότητες είναι πια ο μοναδικός δρόμος για όσους θεραπεύουν την τέχνη;
Μαρία Δερέμπε: Είναι ίσως ο πιο «υγιής» τρόπος η αυτοοργάνωση. Ας μη γελιόμαστε, τα πράγματα είναι δύσκολα παντού και φυσικά είναι δύσκολα πολύ και στο θέατρο. Ο καλύτερος, αλλά ίσως και μοναδικός, τρόπος είναι η δημιουργία ομάδας. Η δουλειά στο πλαίσιο μιας ομάδας σού δίνει την ευκαιρία να ασχοληθείς με αυτά που σ ενδιαφέρουν πραγματικά και να πεις αυτά που θέλεις.
* Βέβαια, να υποθέσω ότι και πάλι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζετε είναι πολλές, καθώς, εκτός από τις προσωπικές ανάγκες σας, υπάρχουν και οι σοβαρές λειτουργικές ανάγκες μιας παράστασης που πρέπει να καλυφθούν. Φαντάζομαι ότι όλα αυτά κάνουν το εγχείρημα, όπως και άλλα τέτοια εγχειρήματα, να μοιάζει με καθημερινό αγώνα.
Ευρώπη Θωμοπούλου: Έτσι είναι, όντως. Μάλιστα, στην πρώτη συνάντηση που κάναμε από κοντά, τα πρώτα πράγματα που συζητήσαμε είχαν να κάνουν με τις προσδοκίες μας σε σχέση με αυτήν την προσπάθεια. Στην πραγματικότητα είναι μια εντελώς «εθελοντική» δουλειά και προσφορά. Ο βασικός μας στόχος αυτή τη στιγμή είναι να μπορέσουμε να σταθούμε και να καταφέρουμε να καλύψουμε τα λειτουργικά έξοδα της παράστασης. Σε κάθε περίπτωση πάντως, αυτός ο συλλογικός τρόπος δουλειάς είναι και μονόδρομος σ' αυτή τη συγκυρία.
* Υπάρχει όμως ανταπόκριση από τον κόσμο σε αυτά τα εγχειρήματα και συνήθως, όταν τέτοιες προσπάθειες στηρίζονται από το κοινό, αποκτούν και προοπτική για να συνεχίσουν και στο μέλλον. Πείτε μας, λοιπόν, ποιο είναι το πρόγραμμα και ποια τα σχέδιά σας για το επόμενο διάστημα;
Φαίδρα Χατζηκωσταντή: Έχουμε ξεκινήσει από τις 9 Ιουλίου στο Βρυσάκι και θα παίζουμε κάθε Δευτέρα και Τρίτη στον ίδιο χώρο μέχρι τις 31 Ιουλίου. Επίσης εμφανιστήκαμε το περασμένο Σάββατο 14 Ιουλίου στα Αισχύλεια, στο Παλαιό Ελαιουργείο της Ελευσίνας, που είναι επίσης ένας πολύ ωραίος χώρος.
* Εμφανιστήκατε επίσης και στο Fringe Festival στην Αθήνα τον Ιούνιο. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Ευρώπη Θωμοπούλου: Ήταν μια πολύ καλή εμπειρία σε γενικές γραμμές. Μάλιστα, επειδή το έργο παρουσιάστηκε στο Βρυσάκι, μας έδωσε την ευκαιρία να βρεθούμε στον χώρο και να εμπνευστούμε απ' αυτόν και να στήσουμε την παράσταση στην αυλή του Βρυσακίου - έναν χώρο που αγαπήσαμε πολύ από την πρώτη στιγμή. Οπότε για εμάς το Fringe ήταν μια ευκαιρία να βρεθούμε στον χώρο μας και μια ευκαιρία να βρεθούμε με άλλες ομάδες, άλλους καλλιτέχνες, να γνωριστούμε και να συνομιλήσουμε μαζί τους κι έτσι να έχουμε μια τέτοια ανταλλαγή.
* Για το κλείσιμο, κάποιο σχόλιο που θα θέλατε να κάνετε για το έργο που μας παρουσιάζετε;
Ευρώπη Θωμοπούλου: Νομίζω ότι η παράσταση διαπραγματεύεται ένα θέμα που μπορεί να αγγίζει τον καθένα στην παρούσα συγκυρία, γιατί, πέρα από το δίλημμα «μένω ή φεύγω», μέσα από την ίδια τη διαδικασία δημιουργίας της παράστασης καταλήξαμε η καθεμία από εμάς να αναμετριόμαστε με όλα αυτά που μας κρατάνε και μας διώχνουν από την Ελλάδα σήμερα, δηλαδή με όλα αυτά που μας κάνουν να αγαπάμε αυτή τη χώρα ή μας κάνουν να αισθανόμαστε ακόμα και ντροπή.
* Το έργο παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Βρυσάκι, Βρυσακίου 17, Πλάκα, μέχρι και τις 31 Ιουλίου.
Η Ομάδα 33 (Μαρία Δερέμπε, Ευρώπη Θωμοπούλου, Βαγγέλης Λάτος, Δέσποινα Μάλλη, Φαίδρα Χατζηκωσταντή) αφηγείται τη δική της ιστορία μέσα από αγαπημένα θεατρικά πρόσωπα. Η Νόρα από « Το Κουκλόσπιτο του Ίψεν», «η Εβραία του Μπρεχτ» και «οι Τρεις Αδερφές του Τσέχωφ» αφηγούνται «τις ιστορίες εκείνων που στάθηκαν μπροστά στην Έξοδο Κινδύνου με τη σιγουριά της απελπισίας ή την ελπίδα της σωτηρίας». Πρόκειται για ιστορίες του σήμερα που αναμετριούνται με όλα εκείνα που διώχνουν ή μας κρατούν, ιστορίες που μας φέρνουν μπροστά στην Έξοδο Κινδύνου με τη σιγουριά της απελπισίας ή την ελπίδα της σωτηρίας. Η «Έξοδος Κινδύνου» είναι μια συλλογική προσπάθεια που υπερβαίνει τα εμπόδια που θέτει η κοινωνική κρίση στους καλλιτέχνες και στους δημιουργικούς ανθρώπους στο σύνολό τους σήμερα. Παράλληλα, η ίδια η σύνθεση της Ομάδας 33 επιτρέπει τη γυναικεία ματιά στην υλική αποτύπωση των συνεπειών της κρίσης στο κοινωνικό, ηθικό και ψυχολογικό επίπεδο.
Σκηνοθεσία - δραματουργική επεξεργασία: Ευρώπη Θωμοπούλου.
Παίζουν: Μαρία Δερέμπε, Φαίδρα Χατζηκωσταντή.
Κουκλοπαίκτρια: Δέσποινα Μάλλη.
Μουσική επιμέλεια: Βαγγέλης Λάτος
* Πριν αρχίσουμε να μιλάμε για τις ιστορίες που μας αφηγείστε μέσα από το έργο, αν θέλετε να μας αφηγηθείτε την ιστορία της ομάδας: με ποια αφορμή βρεθήκατε ως ομάδα και ποιες είναι οι προσδοκίες σας από αυτή τη συνάντηση;
Μαρία Δερέμπε: Υπό μία έννοια βρεθήκαμε με αφορμή μια δική μου πρόταση. Σκεφτόμουν ότι είχε έρθει ο καιρός να κάνω κάτι δικό μου κι έτσι πρότεινα στην Ευρώπη, που είναι φίλη, να συνεργαστούμε. Η Ευρώπη, με τη σειρά της, σκέφτηκε τη Φαίδρα, που επίσης είναι φίλη, και μετά από λίγο προέκυψε και η Δέσποινα, που επίσης είναι φίλη.
Ευρώπη Θωμοπούλου: Η συνεργασία προέκυψε ως φυσική συνέχεια. Γνωριζόμαστε δέκα περίπου χρόνια, καθώς φοιτήσαμε παρέα στη σχολή, μάλιστα με τη Φαίδρα είχαμε ξανασυνεργαστεί στο παρελθόν σε δύο παραστάσεις. Υπήρξε λοιπόν η ιδέα για το έργο που θέλουμε να κάνουμε. Στην πορεία αναζητήσαμε και μία κουκλοπαίκτρια κι έτσι βρήκαμε τη Δέσποινα και αρχίσαμε να δουλεύουμε πριν από δύο μήνες.
* «Έξοδος κινδύνου» είναι ο τίτλος που διαλέξατε για να ονομάσετε το έργο σας και, σύμφωνα με την περιγραφή που μας δίνετε, «αγαπημένα θεατρικά πρόσωπα θα αφηγηθούν τις ιστορίες εκείνων που στάθηκαν μπροστά στην Έξοδο Κινδύνου με τη σιγουριά της απελπισίας ή την ελπίδα της σωτηρίας». Ποια ήταν, λοιπόν, η αφορμή που σας ενέπνευσε για να φτιάξετε αυτό το έργο; Ποια είναι τα "αγαπημένα θεατρικά πρόσωπα" και ποιος ο ρόλος τους στο έργο;
Φαίδρα Χατζηκωσταντή: Πρώτα απ' όλα, το έργο έχει να κάνει με τη συγκυρία που ζούμε σήμερα και κυρίως με το δίλημμα «να μείνουμε ή να φύγουμε», όπως αυτό εκφράζεται στο κοινωνικό και στο πολιτικό επίπεδο. Βέβαια, στη συνέχεια, αυτός ο αναστοχασμός πήρε και μία άλλη μορφή, δηλαδή διλήμματα με πιο προσωπικό χαρακτήρα: να μείνω ή να φύγω από μία χώρα, από μία σχέση κ.ο.κ. Τα θεατρικά πρόσωπα είναι η «Εβραία» του Μπρεχτ, πρόσωπα από «Το κουκλόσπιτο» του Ίψεν και «Οι τρεις αδερφές» του Τσέχωφ.
* Οι ιστορίες που αφηγείστε είναι πραγματικές ιστορίες, ιστορίες που έχετε αντλήσει από την επικαιρότητα ή με αφορμή τα γεγονότα της επικαιρότητας και τα ερεθίσματα από τη συγκυρία έχετε συνθέσει τις δικές σας ιστορίες;
Ευρώπη Θωμοπούλου: Ουσιαστικά διασκευάσαμε τρία θεατρικά έργα, ενώ αντλούμε και από κάποια άλλα κείμενα που γράφτηκαν με αφορμή τη συγκυρία. Σε πολλές στιγμές του έργου υπάρχουν στοιχεία που έχουν να κάνουν με πραγματικά γεγονότα. Δηλαδή, για παράδειγμα, το φαινόμενο των αυτοκτονιών μέσα σ' αυτή τη συγκυρία μάς ενδιαφέρει πάρα πολύ, ως μια πλευρά του διλήμματος «μένω ή φεύγω», και, ακόμη κι αν δεν μεταφέρονται αυτούσιες ανάλογες ιστορίες, η αίσθηση που αφήνουν αποτυπώνεται πολύ έντονα μέσα στο έργο.
* Στο έργο που μας παρουσιάζετε υπάρχει σύνθεση ειδών, δηλαδή το συμβατικό θέατρο με το κουκλοθέατρο. Πώς αποφασίσατε να δοκιμάσετε κάτι τέτοιο;
Δέσποινα Μάλλη: Πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικές μορφές τέχνης, τις οποίες επανειλημμένως έχουν επιχειρήσει να συνδυάσουν αρκετοί καλλιτέχνες. Υπάρχει μία ενεργή συμμετοχή της κούκλας στην παράσταση. Δηλαδή υπάρχει μία διαδραστική σχέση με τις τρεις ιστορίες που αφηγείται ουσιαστικά η κούκλα. Είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι που έρχονται και συναντιούνται στο συγκεκριμένο έργο, ακριβώς γιατί και η ίδια η κούκλα συμβολίζει πλευρές ζητημάτων που θίγονται μέσα στο έργο και παίρνει ζωή στο συγκεκριμένο έργο γι' αυτόν τον λόγο.
* Είστε τέσσερις γυναίκες που συμμετέχετε στην ομάδα -υπάρχει βέβαια και ένας άνδρας, ο Βαγγέλης Λάτος, ο οποίος επιμελείται μουσικά την παράσταση- και έχετε πάρει στις πλάτες το μεγαλύτερο βάρος της δημιουργίας της παράστασης. Το γεγονός ότι η σύνθεση της ομάδας είναι κατά βάση γυναικεία αποτυπώνει μια ιδιαίτερη οπτική πάνω στα πράγματα;
Ευρώπη Θωμοπούλου: Ναι, είναι αλήθεια, είναι πολύ γυναικείο το έργο, όπως επίσης και η σκοπιά της αφήγησης είναι γυναικεία. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό ότι συμμετέχουμε γυναίκες και το γεγονός αυτό σαφώς επηρεάζει καθοριστικά το περιεχόμενο των ιστοριών που αφηγούμαστε και βέβαια και τον τρόπο που τις αφηγούμαστε. Δεν τίθεται αποκλειστικά το γυναικείο ζήτημα μέσα από τις αφηγήσεις, αλλά επίσης παρέχεται μια γυναικεία εκτίμηση σε σχέση με τα όσα συμβαίνουν σήμερα. Όλες οι ηρωίδες που παρουσιάζονται μέσα από τις ιστορίες που αφηγείται η κούκλα έχουν αυτή την αίσθηση του πιο «προσωπικού», της πιο προσωπικής ματιάς πάνω στα πράγματα. Για παράδειγμα, η «Εβραία» του Μπρέχτ είναι μια γυναίκα που εγκαταλείπει το σπίτι της σε μια κρίσιμη κοινωνική και πολιτική συγκυρία και ακριβώς αυτή η φυγή γίνεται αφορμή για να ξεδιπλωθεί η αφήγηση στο έργο.
* Η ενασχόλησή σας με την τέχνη είναι επαγγελματικού επιπέδου, ωστόσο είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα οι περισσότεροι καλλιτέχνες δυσκολεύονται να βιοποριστούν από τα αντίστοιχα καλλιτεχνικά επαγγέλματα και συχνά αναγκάζονται να αναζητούν κι άλλους τρόπους για να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα για την επιβίωση. Επιπλέον, ελλείψει υποδομών και εξαιτίας του μικρού μεγέθους της εγχώριας καλλιτεχνικής δραστηριότητας, οι δυνατότητες για καλλιτεχνική έκφραση και συμμετοχή σε ενδιαφέροντα εγχειρήματα είναι πολύ περιορισμένες. Κόντρα σ' αυτές τις δυσμενείς συνθήκες εσείς βρήκατε μια συλλογική διέξοδο κι έτσι συνεχίζετε να κάνετε αυτό που αγαπάτε. Τελικά η αυτοοργάνωση των καλλιτεχνών ή τέλος πάντων η συμμετοχή σε καλλιτεχνικές συλλογικότητες είναι πια ο μοναδικός δρόμος για όσους θεραπεύουν την τέχνη;
Μαρία Δερέμπε: Είναι ίσως ο πιο «υγιής» τρόπος η αυτοοργάνωση. Ας μη γελιόμαστε, τα πράγματα είναι δύσκολα παντού και φυσικά είναι δύσκολα πολύ και στο θέατρο. Ο καλύτερος, αλλά ίσως και μοναδικός, τρόπος είναι η δημιουργία ομάδας. Η δουλειά στο πλαίσιο μιας ομάδας σού δίνει την ευκαιρία να ασχοληθείς με αυτά που σ ενδιαφέρουν πραγματικά και να πεις αυτά που θέλεις.
* Βέβαια, να υποθέσω ότι και πάλι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζετε είναι πολλές, καθώς, εκτός από τις προσωπικές ανάγκες σας, υπάρχουν και οι σοβαρές λειτουργικές ανάγκες μιας παράστασης που πρέπει να καλυφθούν. Φαντάζομαι ότι όλα αυτά κάνουν το εγχείρημα, όπως και άλλα τέτοια εγχειρήματα, να μοιάζει με καθημερινό αγώνα.
Ευρώπη Θωμοπούλου: Έτσι είναι, όντως. Μάλιστα, στην πρώτη συνάντηση που κάναμε από κοντά, τα πρώτα πράγματα που συζητήσαμε είχαν να κάνουν με τις προσδοκίες μας σε σχέση με αυτήν την προσπάθεια. Στην πραγματικότητα είναι μια εντελώς «εθελοντική» δουλειά και προσφορά. Ο βασικός μας στόχος αυτή τη στιγμή είναι να μπορέσουμε να σταθούμε και να καταφέρουμε να καλύψουμε τα λειτουργικά έξοδα της παράστασης. Σε κάθε περίπτωση πάντως, αυτός ο συλλογικός τρόπος δουλειάς είναι και μονόδρομος σ' αυτή τη συγκυρία.
* Υπάρχει όμως ανταπόκριση από τον κόσμο σε αυτά τα εγχειρήματα και συνήθως, όταν τέτοιες προσπάθειες στηρίζονται από το κοινό, αποκτούν και προοπτική για να συνεχίσουν και στο μέλλον. Πείτε μας, λοιπόν, ποιο είναι το πρόγραμμα και ποια τα σχέδιά σας για το επόμενο διάστημα;
Φαίδρα Χατζηκωσταντή: Έχουμε ξεκινήσει από τις 9 Ιουλίου στο Βρυσάκι και θα παίζουμε κάθε Δευτέρα και Τρίτη στον ίδιο χώρο μέχρι τις 31 Ιουλίου. Επίσης εμφανιστήκαμε το περασμένο Σάββατο 14 Ιουλίου στα Αισχύλεια, στο Παλαιό Ελαιουργείο της Ελευσίνας, που είναι επίσης ένας πολύ ωραίος χώρος.
* Εμφανιστήκατε επίσης και στο Fringe Festival στην Αθήνα τον Ιούνιο. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Ευρώπη Θωμοπούλου: Ήταν μια πολύ καλή εμπειρία σε γενικές γραμμές. Μάλιστα, επειδή το έργο παρουσιάστηκε στο Βρυσάκι, μας έδωσε την ευκαιρία να βρεθούμε στον χώρο και να εμπνευστούμε απ' αυτόν και να στήσουμε την παράσταση στην αυλή του Βρυσακίου - έναν χώρο που αγαπήσαμε πολύ από την πρώτη στιγμή. Οπότε για εμάς το Fringe ήταν μια ευκαιρία να βρεθούμε στον χώρο μας και μια ευκαιρία να βρεθούμε με άλλες ομάδες, άλλους καλλιτέχνες, να γνωριστούμε και να συνομιλήσουμε μαζί τους κι έτσι να έχουμε μια τέτοια ανταλλαγή.
* Για το κλείσιμο, κάποιο σχόλιο που θα θέλατε να κάνετε για το έργο που μας παρουσιάζετε;
Ευρώπη Θωμοπούλου: Νομίζω ότι η παράσταση διαπραγματεύεται ένα θέμα που μπορεί να αγγίζει τον καθένα στην παρούσα συγκυρία, γιατί, πέρα από το δίλημμα «μένω ή φεύγω», μέσα από την ίδια τη διαδικασία δημιουργίας της παράστασης καταλήξαμε η καθεμία από εμάς να αναμετριόμαστε με όλα αυτά που μας κρατάνε και μας διώχνουν από την Ελλάδα σήμερα, δηλαδή με όλα αυτά που μας κάνουν να αγαπάμε αυτή τη χώρα ή μας κάνουν να αισθανόμαστε ακόμα και ντροπή.
* Το έργο παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Βρυσάκι, Βρυσακίου 17, Πλάκα, μέχρι και τις 31 Ιουλίου.
No comments:
Post a Comment